Gastregie van Jakop Ahlbom bij de Deustche Oper Berlin.
DON QUICHOTTE was Jules Massenets homage aan de klassieke wereld van literatuur in de vorm van een opera. In de wereld van de titelheld is alles mogelijk: wieken van windmolens worden de armen van reuzen, hij vecht met een bende bandieten, zijn liefde voor de schone Dulcinea wordt beantwoord. Toch wordt de “ridder met het droevige figuur” gedwongen te accepteren dat zijn dromen geen plek hebben in de realiteit van anderen.
Voor het eerst uitgevoerd in 1910 in Monte Carlo, is Massanets voorlaatste opera ‘comédie héroique’ DON QUICHOTTE in sommige opzichten een reflectie op de dood en het proces van veroudering. De 68-jarige componist schreef de muziek op zijn ziekbed. Het is niet alleen Don Quixote, stervend aan een gebroken hart, die in de nadagen van zijn leven vraagt hoe we onze droom gelukkig te worden kunnen verwezenlijken. Door het ambivalente personage van Dulcinea vertelt hij hoe een schijnbare pure lust voor leven een angst voor het vergankelijke verbergt.
